Z pytań, które zadał technik podczas rozmowy telefonicznej powinien powstać formularz, który będzie prowadzony do ukończenia umowy o świadczenie usług osuszania po zalaniu. Umowa/formularz wyraźnie powinna określać:

1. Zakres prac jakie wykona wykonawca prac naprawczych.
2. Kto jest właścicielem budynku/mieszkania a kto właścicielem polisy.
3. Kto jest odpowiedzialny za płatności oraz warunki płatności – Towarzystwo ubezpieczeniowe, Klient indywidualnie czy sprawca zalania.
4. Umowa powinna zostać podpisana przed rozpoczęciem pracy.

Umowy najczęściej omawiane są ustnie, a specjalista powinien dokonać pisemnych notatek. Każda znacząca pozycja powinna zostać objęta podpisem, aby zapewnić, że zainteresowane strony w pełni rozumieją dokumenty, które podpisują.

OGLĘDZINY SZKODY

Technik, który przyjeżdża na oględziny szkody powinien:

1. Identyfikacja zdefiniowanych telefonicznie zagrożeń

Odpowiedzialnością technika po przybyciu na miejsce zalania jest zidentyfikowanie zagrożeń, przekazanie ich i wyeliminowanie w jak największym stopniu. Potencjalne zagrożenia jakie występują w zalanych powierzchniach obejmują poślizgnięcia i upadki, porażenie prądem i zanieczyszczone opary.

Wykonawca naprawy szkody i osuszania po zlaniu jest zobowiązany do zapewnienia zdrowia i bezpieczeństwa pracowników i osób przebywających w trakcie prac.

Najczęstsze zagrożenia związane z zalanymi konstrukcjami powodują poślizgnięcia i upadki. Dodatkowe zagrożenia, które wymagają od profesjonalisty użycia odpowiednich środków ochronnych, obejmują:

• Ryzyko porażenia prądem elektrycznym i wycieki gazu,
• Ołów i azbest,
• Skażenie mikrobiologiczne,
• Zamknięte przestrzenie (takie jak podpiwniczenia i strychy),
• Skażona woda,
• Przechowywane chemikalia,
• Uszkodzone elementy konstrukcyjne i materiały,
• Domowe środki chemiczne,
• Chemiczne odpady handlowe lub przemysłowe,
• Nadmierne ciepło.

Osuszanie po zlaniu jest dynamicznym procesem, w którym wiele zmiennych nieustannie wpływa na zamierzony rezultat odnawiania. Charakter tych zmiennych wymaga ścisłego monitorowania osuszanej przestrzeni, aby zapewnić szybkie i skuteczne osuszanie po zalaniu. Wymaga to dokładnej wstępnej kontroli w celu zidentyfikowania elementów, które wpłyną na końcowy cel, a następnie częstego monitorowania, w celu zapewnienia oczekiwanego postępu.

2. Zidentyfikowanie (i zatrzymanie) źródła wody

Procedura wstępnej kontroli rozpoczyna się od zidentyfikowania i zatrzymania źródła zalania.

Źródła zalania to najczęściej:

– awarie w instalacji wodnej

– i innych instalacjach wodociągowych,

– zalania spowodowane po powodzi w danym regionie

– inne zdarzenia związane z pogodą – intensywne opady deszczu.

Źródło musi zostać zidentyfikowane, a problem naprawiony, aby zapobiec dodatkowemu zalaniu. Bardzo często źle zlokalizowany wyciek wody nie pozwala na skuteczne osuszanie. W niektórych przypadkach okoliczności uniemożliwią zatrzymanie źródła wody. Kiedy tak się nie można zatrzymać źródła wody, nie jest możliwe osuszanie konstrukcji. Aby zachować integralność konstrukcji i materiałów oraz zapobiec dodatkowym uszkodzeniom, należy podjąć usuwanie materiałów budowlanych w obszarze zalania, które w miarę upływu czasu będą się przyczyniać do problemów z pleśnią.

3. Identyfikacja wszystkich zalanych obszarów

Intyfikacja wszystkich zalanych obszarów związanych z zalaniem ma kluczowe znaczenie podczas procesu osuszania. Pominięte podczas wstępnej kontroli zalane obszary będą narażone na uszkodzenia i opóźnią zakończenie prac osuszania po zalaniu. Ponadto nie będzie można odnotować postępu, chyba że zalane obszary są nie tylko identyfikowane na początku, ale także odpowiednio określane ilościowo.

W miarę identyfikowania zalanych obszarów należy ustalić rodzaje zalanych materiałów. Obejmuje to rodzaje wykładzin i dywanów, płyt gipsowo-kartonowych, farb, izolacji wnęk ściennych, materiałów z kołkami (drewnianymi lub metalowymi), podłogi itp.

Ponadto należy ocenić rodzaj konstrukcji. Jeśli konstrukcję cechuje złożoność, która może hamować proces osuszania, należy to odpowiednio udokumentować. Trudne do osuszenia konstrukcje mogą obejmować:

• Stalowe kołki, które mogą utrzymywać wodę w dolnym kanale „C” u podstawy ścian, oraz wyżej w metalowej konstrukcji sufitu i ściany.
• Okna wykuszowe, większa liczba kołków ściennych, belek laminowanych itp.,
• Wiele warstw uszkodzonego materiału (zachowuje więcej wilgoci),
• Paroizolacja lub powierzchnie/materiały opóźniające – poroterm.

4. Wstępna kontrola i ocena szkody.

Na początku ważnym dokumentem dotyczącym działań związanych z naprawą jest sprawozdanie ze wstępnej kontroli i oceny szkód. Informacje obejmują:

– Identyfikacja i ocena problemów zdrowotnych i zagrożeń,

– Określenie źródła zalania,

– Określenie potrzeby ochrony dywanów, parkietów, podłóg itp.

– Określenie zakresu prac osuszeniowych,

– Ocena zalanych materiałów podłogowych, zalanych ścian i sufitów, zalanych materiałów i/lub elementów oraz zalanych wentylacji, klimatyzacji, ogrzewania.

– Ocena uszkodzeń wcześniejszych nie związanych z aktualną szkodą,

– Ustalenie celu restytucji.

W zależności od zakresu prac może być konieczna inna dokumentacja. Ta dodatkowa dokumentacja może obejmować:

• Spis przedmiotów i mienia osobistego
• Spis szkód
• Świadomą zgodę na formularzach użycia produktu (jeśli stosowane są produkty biobójcze do odgrzybia)
• Rezygnację z usługi przez klienta
• Zmianę zamówienia
• Szacunki, faktury i rachunki
• Umowy podwykonawcze
• Zezwolenia
• Informacje kontaktowe dla innych zainteresowanych stron
• Szczegółowy dziennik prac
• Dzienniki sprzętu

5. Zapis poziomu wilgoci.

Po wstępnej ocenie szkody powinno przez 3 dni nastąpić zapisywanie poziomów wilgoci w konstrukcji (ściany, sufity) oraz w powietrzu. Pozwala to w monitorowaniu procesu osuszania. Informacje te powinny być rejestrowane w jasny i przejrzysty sposób, tak aby osoba poszkodowana mogła widzieć postęp prac osuszania i likwidacji szkody.

 

Technik może pomóc w zarządzaniu oczekiwaniami klientów, przekazując jasno określone cele. Dzienny zapis wilgotności pomaga klientowi zrozumieć, kiedy można przewidywać zakończenie procesu. Specjaliści budują zaufanie klienta, zapewniając zrozumienie zakończenia prac, a postęp jest widoczny i można go śledzić.

Zanim świadczenie usług naprawczych zostanie zakończone, zainteresowane strony zapoznają się z ostateczną dokumentacją, a właściciel nieruchomości lub upoważniony przedstawiciel podpisuje formularz potwierdzenia zakończenia prac. W tym momencie zostają odnotowywane i rozpatrywane wszelkie pozostałe pytania lub wątpliwości zainteresowanych stron.